مورد بررسی:
گلی کلازید با تحریک سلول های بتا در جهت ترشح انسولین بعنوان کاهنده قند خون مورد استفاده قرار میگیرد.درواقع بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 که بدن آنها انسولین کافی تولید نمیکند،از این دارو جهت کاهش قند خون استفاده می کنند.
موارد مصرف :
درمان و کنترل دیابت نوع دوم
درمان سایر دیابت ها همراه با بیماری های غدد درون ریز
درمان بیماری های ژنتیکی مانند خطاهای متابولیسمی
اثر حفاظتی در مقابل آریتمی های قلبی
مکانیسم اثر:
گلی کلازید داروسازم دات کام
سولفونیل اوره ها از طریق تحریک شدید سبب آزاد شدن انسولین میشود و ورود یون کلسیم را افزایش داده و سبب اگزوسیتوز انسولین میشود.استفاده دراز مدت از گلی کلازید حساسیت به انسولین را در کبد و عضله و سایر بافت های محیطی افزایش میدهد.
تداخلات دارویی:
تعدیل دوز این دارو هنگام مصرف همزمان داروی فنی توئین و دانازول
کاهش اثرات دارو هنگام مصرف کورتون و ریفامپین
مصرف همزمان الکل و دارو مورد نظر سبب واکنش های شبه دی سولفیرام خواهد شد.
عوارض جانبی:
افزایش فشار خون
آنژین صدری
سردرد
سرگیجه
افسردگی
بی خوابی
درد عصبی
درماتیت
افزایش قند خون
عفونت ویروسی
اسهال
یبوست
عفونت مجاری اداری
التهاب مفاصل
برونشیت
سرفه
سینوزیت
عفونت گوش میانی
تفاوت گلی کلازید با گلی بن کلامید:
تفاوت گلی بن کلامید و داروی مورد مصرف در نیمه عمر آنهاست که نیمه عمر گلی کلازید نسبت به گلی بن کلامید کوتاه تر میباشد.در افراد مسن مصرف گلی کلازید ترجیح داده میشود.
موارد منع مصرف:
_دیابت نوع اول
_استرس های حاد
_کمای ناشی از دیابت
_حساسیت شدید به دارو
_عدم مصرف دردوران شیردهی بارداری
_عفونت حاد
مقدار مصرف:
دوز این دارو متفاوت است و باید طبق نظر پزشک مصرف شود.و دوز مصرفی آن با توجه به اندازه گیری سطح قند خون تعیین میشود.
در بالغین این قرص 40 تا 80 میلی گرم قبل از صبحانه روزانه و حدکثر 320 میلی گرم مورد مصرف قرار میگیرد.
