رمدسیویر ( Remdesivir ) و نکات مربوط به آن
رمدسیویر چیست ؟
رمدسیویر (Remdesivir) یک داروی ضد ویروس نسبتاً جدید از خانوادهٔ آنالوگهای نوکلئوزید است که در آغاز با کد دارویی GS-۵۷۳۴ شناخته میشد؛ در سال ۲۰۱۵ اعلام شد نتایج امیدوار کننده ای مبنی بر تأثیر این دارو روی مهار ویروس ابولا در میمونهای رزوس به دست آمده است.
بهتدریج مشخص شد که این دارو خاصیت ضد ویروسی علیه سایر ویروسهای تکرشتهای RNA از جمله ویروس سینسیشیال تنفسی، ویروس خونین، ویروس تب لاسا، ویروس نیپا، ویروس هِندرا و خانوادهٔ کروناویروسها (شامل کروناویروس مرس و سارس) هم دارد.
در آمریکا پس از همهگیری کرونا، FDA استفاده از رمدسیویر را برای درمان بیماران بستری شده، تأیید کرد.
و هم اکنون رمدسیویر (Remdesivir) یکی از پرمصرفترین داروهای درمان کرونا در ایران است که با وجود عوارض کلیوی و کبدی تزریق میشود و خطر مرگ را در برخی از مبتلایان به کووید-۱۹ کاهش میدهد.
مکانیسم اثر
رمدسیویر یک پیش دارو نوکلئوتیدی آدنوزین است که بعد از ورود به سلولها تبدیل به فرم فعال خود (نوکلئوزید تریفسفاته) میشود. رمدسیویر تری فسفات به عنوان یک آنالوگ آدنوزین تری فسفات عمل میکند و برای ادغام در زنجیره RNA توسط پلیمراز RNA وابسته به SARS-CoV-2 RNA رقابت می کند، و در نتیجه منجر به تاخیر در خاتمه زنجیره در طول تکثیر RNA ویروسی میشود. این امر به طور کلی منجر به مهار سنتز RNA میشود.
آمپول رمدسیویر
برای بیماران مبتلا به کرونا در صورت لزوم و طبق نظر پزشک، معمولاً تزریق ۶ دز آمپول رمدسیویر تجویز میشود. رمدسیویر برای درمان کووید -۱۹ با شدت کم تا متوسط توصیه نمیشود و تنها برای بیماران مبتلا به کرونای شدید و بستری در بیمارستان تجویز میشود و اگر فرد در بیمارستان بستری نباشد باید حتماً در مراکز درمانی و تحت نظر پزشک تزریق شود.
در کدام بیماران کرونایی رمدسیویر تجویز می شود؟
در بیماری که اکسیژن نیاز ندارد نیاز به تجویز رمدسیویر نیست و در تجویز دارو فقط درصد درگیری ریه اهمیت ندارد، بلکه تب چند روزه مقاوم به درمان، حال عمومی بیمار، اکسیژن و آزمایشات خون برای تشخیص میزان التهاب در تجویز رمدسیویر اهمیت دارد و این درست نیست که گفته شده است تا ۴٠ درصد درگیری ریه به بیمارستان مراجعه نکنید.
دوز مصرفی
رمدسیویر معمولاً یک بار در روز، و به مدت ۵ تا ۱۰ روز تجویز میشود. طول درمان و دوز مصرفی افراد، بستگی به شدت بیماری، شرایط بیمار و میزان واکنش بدن به دارو دارد.
مصرف
داروی رمدسیویر باید آرام آرام و در یک بازه زمانی ۲۰ دقیقه تا دو ساعت، توسط پزشک یا پرستار در مراکز درمانی تزریق شود. از مصرف خودسرانه داروی رمدسیویر خودداری نمایید. این دارو باید توسط کادر درمانی از طریق داخل رگ ( وریدی ) استفاده شود .
تداخلات دارویی
این دارو با هیچ داروی تزریقی دیگری نباید همزمان و از یک لاین تزریق کرد. فعلاً تنها سازگاری دارو با نرمال سالین مشخص شدهاست.
1-مصرف همزمان رمدسویر با داروهای کلروکین یا هیدروکسی کلروکین طبق نتایج مطالعات منجر به کاهش اثرات ضد ویروس رمدسیویر میگردد و توصیه نمیشود. سایر تداخلات دارویی هنوز نامشخص است.
2- تجویز این دارو با داروهای مهارکننده p-گلیکوپروتئین مانند آمیودارون، دیلتیازم، وراپامیل،… در برخی موارد، منجربه افزایش غلظت دارو و کاهش شدید آنزیم های کبدی شده است.
بارداری و شیردهی
* اطلاعات در زمینه تجویز این دارو در دوران بارداری کافی نمیباشد. در مطالعات حیوانی اثرات سوئی بر جنین نداشته است.
* اطلاعات در رابطه با تجویز این دارو در دوران شیردهی و اثرات آن بر حجم شیر و جنین، فعلاً موجود نمیباشد. در مطالعات حیوانی دارو در شیر ترشح میشود.
عوارض جانبی دارو
عوارض شایع این دارو عبارت است از:
هایپرگلایسمی، افزایش گلوکز سرم، افزایش آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز سرم، نارسایی کلیوی حاد و کاهش GFR، تب. نکته مهم: رمدسیویر یک داروی تحقیقاتی برای درمان کووید-19 است. عارضه جانبی جدی و یا غیر منتظره ای که قبلاً نیز گزارش نشده است، ممکن است رخ دهد.
برای کاهش عوارض داروی رمدسیویر چه اقداماتی موثر است ؟
حین و بعد از تزریق دارو آرامش داشته باشید و حتی الامکان مضطرب نشوید.
سعی کنید پس از تزریق داروی رمدسیویر استراحت کافی داشته باشید.
تا زمانی که حالت تهوع و استفراغ دارید، از خوردن و آشامیدن هر گونه مواد غذایی پرهیز نمایید.
پس از رفع حالت تهوع می توانید از مایعات مانند آب مرغ یا گوشت … استفاده کنید.