زگیل تناسلی و تبخال تناسلی 

زگیل تناسلی و تبخال تناسلی از جمله عفونت های مقاربتی (STIs) و بیماری های مسری هستند. هردو زائده های پوستی هستند که به واسطه ویروس های متفاتی ایجاد می شوند اما ممکن است در قسمت های مشابه بدن ظاهر شوند. همواره ممکن است این بیماری ها مورد توجه قرار نگیرند، زیرا زیرا همیشه علائم ایجاد نمی کنند.

در واقع ویروس پاپیلومای انسانی و ویروس هرپس سیمپلکس جزو ویروس های شایع دستگاه تناسلی می باشند که از طریق رابطه جنسی انتقال پیدا می کنند و احتمال عود مکرر در هر دو وجود دارد.

با وجود اینکه شباهت های بسیاری بین زگیل و تبخال تناسلی وجود دارد، این دو بیماری کاملا از نظر عامل بیماری، علایم، تشخیص و درمان متفاوت هستند و معمولا شیوع زگیل تناسلی در مقایسه با تبخال تناسلی بسیار بیشتر است.  لذا شناخت دقیق این بیماری ها و آگاهی از نوع ابتلا به آن بسیار حائز اهمیت است.

زگیل تناسلی

زگیل تناسلی در واقع شایع ترین عفونت مقاربتی (STI) است که سبب ایجاد برجستگی های کوچک یا درشت در اطراف و داخل اندام تناسلی و راست روده می گردد.

برخی از ویروس های HPV( پاپیلومای انسانی ) باعث ایجاد زگیل تناسلی می شوند، اما سزطان زا نمی باشند.  زگیل تناسلی به طوز کلی درمان پذیر است اما همیشه فرد مبتلا به زگیل تناسلی و HPV، ناقل STI می باشد. لذا انجام رابطه جنسی ایمن برای فرد مبتلا و پارتنر وی بسیار مهم است. زیرا زگیل تناسلی از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی انتقال پیدا می کند.

طبق مشاهدات ناحیه کشاله ران، مقعد، رکتوم، آلت تناسلی و کیسه بیضه، واژن (از جمله داخل واژن)، فرج، لب های واژن (لابیا مینور و لابیاماژور) و دهانه رحم، لب، دهان، زبان یا گلو از طریق زگیل تناسلی آلوده می گردد. ( البته انتقال از طریق رابطه دهانی از فردی به فرد دیگر بسیار نادر است.)

چه کسانی به زگیل تناسلی مبتلا می شوند؟

همه جنسیت ها امکان درگیر شدن با زگیل تناسلی را دارند. هر چند که شیوع این بیماری بیشتر در نوجوانان و جوانان مشاهده شده است. مردان (افرادی که در بدو تولد مرد هستند( (AMAB)  بیشتر از بقیه در معرض خطر هستند. همچنین  در موارد زیر احتمال ابتلا به زگیل تناسلی افزایش می یابد :

• عدم استفاده از کاندوم هنگام رابطه جنسی
• ارتباط با چندین شریک جنسی
• تماس اندام تناسلی با تبخال
• به اشتراک گذاشتن وسایل جنسی با فردی که مبتلا به تبخال است
• انتقال عفونت به اندام تناسلی از طریق انگشت‌ها

همچنین ممکن است بدون داشتن رابطه جنسی نافذ و همچنین با وجود استفاده از کاندوم باز هم به زگیل تناسلی مبتلا شد. زیرا تمام پوست ناحیه تناسلی با کاندوم پوشیده نمی شود.  البته امکان انتقال ویروس بدون رابطه به ندرت وجود دارد. به عنوان مثال، استفاده از لوازم شخصی فرد آلوده و همچنین در موارد نادر استفاده از استخر می‌تواند علت زگیل تناسلی بدون رابطه باشد.

علائم زگیل تناسلی

زگیل تناسلی ممکن است به حدی کوچک باشد که با چشم قابل رویت نباشد. این زائده خشن پوستی می‌تواند به شکل برجسته یا صاف و به رنگ پوست یا خاکستری مایل به سفید روی پوست ظاهر شود. ظاهر آن ممکن است شبیه قسمت بالایی گل کلم باشد. گاهی اوقات زگیل ها به صورت دسته جمعی در کنار هم قرار می گیرند یا بسیار بزرگ می شوند و ظاهری ساقه مانند به خود می گیرند. اکثر زگیل ها به صورت رشدهای ریز و نرم شروع می شوند و ممکن است غیر قابل توجه باشند. با این حال، معمولاً می توان آنها را احساس یا مشاهده کرد.

زگیل‌ تناسلی معمولاً دردناک نیست و در زنان و مردان در قسمت‌های مختلف اندام تناسلی یا اطراف آن ایجاد می‌شود. این نواحی در زنان عبارت‌اند از:

• بیرون واژن و اطراف آن
• بیرون مقعد و اطراف آن
• داخل واژن
• داخل مقعد
• روی دهانه رحم
• روی لب‌ها، دهان، گلو و زبان

در مردان این زوائد پوستی را می‌توانید در نواحی زیر مشاهده کنید:

• روی کیسه بیضه
• روی ران‌ها
• روی آلت تناسلی
• روی کشاله ران
• اطراف پوست مقعد
• داخل مقعد یا اطراف آن
• روی لب‌ها، دهان، گلو و زبان

گاهی اوقات و در موارد نادر زگیل تناسلی با علائم دیگری همراه است. که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خارش ناحیه تناسلی، خونریزی خفیف از واژن در حین یا بعد از رابطه جنسی، افزایش ترشحات واژن، احساس سوزش، درد و ناراحتی، خارش یا سوزش افزایش رطوبت در ناحیه تناسلی که زگیل ها در آن قرار دارند.

اقدامات احتیاطی متعددی جهت کاهش خطر ابتلا به زگیل تناسلی، وجود دارد از جمله :  

• دریافت واکسن HPV (چنانچه واجد شرایط سنی باشید)
• استفاده دائمی از کاندوم ، سدهای دندانی و روش‌ های حفاظتی مناسب برای هر نوع تماس جنسی
• عدم برقراری رابطه جنسی با شخصی که در حال حاضر شیوع زگیل تناسلی دارد

عوارض جانبی زگیل تناسلی

زگیل تناسلی قابل تکثیر و بزرگ شدن می باشد. احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم با زگیل تناسلی در اثر HPV 16 یا HPV 18  وجود دارد. البته معمولا انواع خاصی از HPV که با زگیل تناسلی مرتبط هستند، با سویه‌هایی از ویروس که باعث سرطان دهانه رحم می‌شوند، تفاوت دارند. با این حال، زنان مبتلا به زگیل تناسلی باید طبق دستورالعمل‌های استاندارد غربالگری سرطان دهانه رحم را انجام دهند.

راه‌های تشخیص زگیل تناسلی

تشخیص زگبل تناسلی برای افراد عادی دشوار و معمولا جهت شناسایی باید از پزشک کمک بگیرید. پزشک پس از گرفتن شرح حال و فعالیت جنسی‌ شما و همچنین معاینه بدنی ، یحتمل یک یا چند مورد از تست‌های زیر را توصیه می‌کند:

• نمونه‌برداری از بافت
• آنوسکوپی (استفاده برای شناسایی زگیل‌های درون مقعدی)
• کولپوسکوپی (استفاده برای شناسایی زگیل‌های درون واژن و دهانه رحم )
• پاپ اسمیر

درمان زگیل تناسلی

با اینکه درمان زگیل تناسلی همیشه ضروری نبوده و احتمال برطرف شدن خودبه‌خودی آن وجود دارد. اما در واقع درمان آن احتمال انتقال به دیگران را کاهش می‌دهد. همچنین در زنان باردار احتمال زایمان طبیعی آسان‌تر بیشتر می شود.

بسته به محل زگیل و اندازه آن ، گزینه‌های درمانی متفاوتی وجود دارند که عبارتند از :

• لیزر محل زگیل
• استفاده از جراحی، جریان الکتریکی یا انجماد زگیل
• استفاده از مواد شیمیایی توسط پزشک
• استفاده از کرم یا پماد زگیل تناسلی تجویزی پزشک

پیشگیری از زگیل تناسلی

بهترین گزینه برای پیشگیری از زگیل تناسلی تزریق واکسن است.  واکسن گارداسیل محصولی است که به جهت پیشگیری از زگیل تناسلی تولید شده تا با ویروس پاپیلومای انسانی مبارزه کرده و از بروز مشکلاتی چون سرطان دهانه رحم پیشگیری نماید.

تبخال تناسلی

تبخال تناسلی توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود  )دو سویه ویروس هرپس سیمپلکسHSV-1 یا HSV-2 ).

HSV-2  به طور معمول زخم های تناسلی و انتقال جنسی را به دنبال دارد در صورتیکه   HSV-1 شایع تر بوده و حتی ممکن است از طریق تماس جنسی و غیر جنسی منتقل شود.

این بیماری مانند زگیل تناسلی، نیز ممکن است از طریق تماس پوست به پوست با ناحیه ای از بدن که مبتلا است بین افراد منتقل شود. تبخال تناسلی حتی بدون علائم ظاهری و قبل از مشخص شدن تاول یا زخم بسیار مسری است.

تبخال تناسلی می تواند از طریق: رابطه جنسی دهانی، واژینال و یا مقعدی منتقل شود. همچنین از طریق: تماس تبخال با اندام تناسلی، به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های جنسی با فرد مبتلا به تبخال ، همچنین عفونت می تواند از طریق انگشتان به اندام تناسلی منتقل می شود.

باید خاطرنشان کرد که اکثر افراد در دوران طفولیت به دلیل تماس غیر جنسی به HSV-1 مبتلا می‌شوند. حتی اگر سال‌ ها یا دهه ‌ها علائمی را نشان ندهند.

علائم تبخال تناسلی

در موارد بسیار ، بیشتر افراد متوجه تبخال تناسلی نمی شوند ، زیرا برای آنها بدون علائم بوده و در برخی از افراد تبخال تناسلی ممکن است چند هفته پس از قرار گرفتن در معرض HSV علائم ظاهر شوند.

این علائم به طور معمول شامل گروهی از ضایعات می باشد که ظاهرا شبیه تاول یا زخم هستند. همچنین احتمال ترکیدن این تاول ها وجود دارد که پس از آن زخم قرمز رنگی به جای می گذارند. این ضایعه پوستی ممکن است دردناک بوده و احساس سوزش داشته باشند.

تبخال تناسلی ممکن است در ران، باسن، واژن، ولووا (بخش بیرونی اندام تناسلی زنان)، آلت تناسلی، کیسه بیضه و مقعد ایجاد شوند.

قبل از ظهور ضایعات ، فرد مبتلا به تبخال تناسلی ممکن است احساس گزگز یا سوزش در ناحیه تبخال داشته باشد. همچنین احتمال تجربه خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی وجود دارد . البته احتمال وجود علائم دیگر همراه با ضایعات در قسمت پایین بدن، هست از جمله: تب، سردرد ، مشکل در ادرار ، مفاصل دردناک، تاول روی لب و دهان، و تورم غدد لنفاوی کشاله ران (معمولا حساس).

برای کاهش خطر شیوع تبخال تناسلی، اقدامات احتیاطی زیر را در نظر بگیرید:

• ممانعت از بوسیدن یا تماس جنسی با کسی که تاول تبخال فعال دارد
• استفاده از کاندوم، سدهای دندانی یا روش ‌های حفاظتی مناسب برای هر نوع تماس جنسی.
• روشن سازی در مورد سابقه جنسی با همه شرکای جنسی.
• محدود کردن شرکای جنسی

تفاوت بین زگیل تناسلی و تبخال

زگیل تناسلی و تبخال تناسلی هر دو بیماری مقاربتی هستند که توسط ویروس های منفاوت ایجاد می شوند و احتمال اینکه به دلیل عدم وجود علائم مورد توجه قرار نگیرند، بسیار است. تفاوت اصلی بین زگیل و تبخال تناسلی در ویروس های زمینه ای آنهاست و  زگیل تناسلی یک اصطلاحی برای عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و تبخال تناسلی اصطلاحی برای عفونت ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است.

ظاهر زگیل تناسلی به صورت برآمدگی های کوچکی است که معمولاً زخم های باز ایجاد نمی کنند و با تبخال تناسلی متفاوت است چرا که تبخال باعث ایجاد زخم و تاول های پر از مایع در اندام تناسلی می گردد. با این وجود هر دو بیماری در طول رابطه جنسی واژینال و مقعدی پخش می شوند.

در بیشتر موارد زگیل تناسلی از طریق معاینه توسط پزشک تشخیص داده می شود و معمولا بدون درمان برطرف می شود و البته گزینه های درمانی شامل کرم های تجویزی و حذف زگیل در دسترس هستند. در حالیکه  تبخال تناسلی به ندرت و ممکن است از طریق سواب ضایعه یا آزمایش خون تشخیص داده شود ، هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما داروهای ضد ویروسی ممکن است شیوع را کوتاه کرده یا از شیوع آن جلوگیری کنند.

البته لازم به ذکر است که با وجود اینکه درمان ‌ها می ‌توانند زگیل تناسلی و تبخال را به طور موقت از بین ببرند، اما  فرد همچنان حامل ویروسی است که آنها را ایجاد کرده است. هنوز هیچ درمانی برای HPV، HSV-1 یا HSV-2 وجود ندارد. برای برخی افراد، HPV خود به خود از بین می رود. برای دیگران، اینطور نیست و می تواند نهفته بماند و حتی سال ها بعد بازگردد. استرس اغلب محرک شیوع بیماری های ویروسی است. شیوع تبخال نیز ممکن است از بین برود اما می تواند در آینده بازگردد.

سوالات متداول

چگونه زگیل تناسلی را از جوش تشخیص دهیم؟

جوش ها معمولا قرمز رنگ یا گوشتی  هستند با این وجود نوک آن ها می‌تواند سفید، سیاه یا همرنگ قاعده باشد.

در حالی که رنگ زگیل تناسلی متفاوت از جوش است؛ به طوری که به رنگ پوست یا خاکستری مایل به سفید دیده می‌شود. بهتر است دقت کنید که گاهی تشخیص این ۲ بیماری دشوار بوده و بهتر است برای شناسایی آن‌ها از پزشک کمک بگیرید.

امکان انتقال تبخال از طریق قاشق و چنگال و لیوان فرد مبتلا به دیگران وجود دارد ؟

امکان ابتلا به تبخال از طریق تماس اتفاقی از طریق قاشق و چنگال یا فنجان وجود ندارد. زیرا ویروس زمانی که روی پوست نباشد، عمر طولانی ندارد.

زمان مراجعه به پزشک برای درمان تبخال و یا زگیل تناسلی چه موقع است ؟

در بسیاری از موارد، مشورت و معاینه فیزیکی با پزشک می تواند علت علائم را شناسایی کند.

در حالی که هیچ درمانی برای HPV یا تبخال تناسلی وجود ندارد، درمان ‌های OTC و سایر روش ‌های درمانی وجود دارد که ممکن است زمان بهبود زخم‌ ها را تسریع کرده و ناراحتی را تسکین دهد.